TLC

Chciałam polecić dwa programy na TLC, moim ulubionym kanale – In vitro czekając na dziecko oraz In vitro 9 miesięcy później. Przyznam, że dopóty, dopóki się nam nie udało nie mogłam oglądać, jakoś mnie to dołowało i stresowało. Pewnie niepotrzebnie bo patrząc na losy ludzi, problemy i zmartwienia z jakimi borykają się inni a jednak się nie poddają i walczą, daje nadzieję. Polecam gorąca dla osób zastanawiających się nad In vitro.

Rzeczy, których nie powinno się mówić ciężarnym

Gazeta.pl opublikowała wykaz stwierdzeń, których nie powinno się mówić kobietom w ciąży. A oto lista pytań i to co mnie się nasuwa na myśl.

Miejsce 1: "To już za chwilę, prawda?"

Rozumiem, że ktoś tak mówiąc uważa, że jestem tak strasznie gruba?

Miejsce 2: "To chyba bliźnięta, co?"

Czytaj jak wyże, tak strasznie gruba jestem?

Miejsce 3: "Boisz się porodu?"

Nie, nic a nic, szczególnie, gdy wiem, że będzie bolało i na pewno martwię się, chcę żeby wszystko było dobrze. Wcale się nie boję, przecież rodzę codziennie i mam w tym wprawę.

Miejsce 4: "Od razu widać, że to dziewczynka..."

Strasznie jestem ciekawa po czym to można poznać, rentgen w oczach czy co?

Miejsce 5: "To te hormony..."

Znaczy, że co?!

Miejsce 6: "Planowana?"

No, to już szczyt bezczelności. Na spowiedź to mogę iść do księdza a nie opowiadać wszem i wobec o moich planach rodzinnych.

Miejsce 7: "Ciąża w tym wieku..."

Nie, do trumny mam się już układać?

Miejsce 8: "To będziecie się jeszcze starać o dziewczynkę, prawda?"

Nie Twój interes. Zajmij się swoim życiem a od mojego wara.

Miejsce 9: "Ojejku, nie cierpię tego imienia!"

Też znam takie i stoi przede mną.

Miejsce 10: "Mogę dotknąć?"

Tak, lubię być obmacywana.

Miejsce 11: "Wolno ci to jeść?"

Nie, tak specjalnie sobie szkodzę.

Miejsce 12: "Kto jest ojcem?"

Duch święty, to takie niepokalane poczęcie.

Powiem tak, jak mnie ktoś zacznie wypytywać to się chyba zagotuję. Niestety ludzka wścibskość nie zna granic a bezczelność i bezmyślność bywa porażająca.

HSG film

Co to jest hsg i po co się je wykonuje?

Badanie drożności jajowodów - HSG

HSG (HISTEROSALPINOGRAFIA) to metoda polegająca na wprowadzeniu jodowego środka cieniującego do macicy i jajowodów (jeśli są drożne) i uwidocznieniu ich na zdjęciach rentgenowskich. Badanie wykonuje się na zlecenie lekarza w celu dokonania rozpoznania lub precyzyjnego określenia specyfiki istniejącego zaburzenia.

Wskazania do wykonania HSG

• diagnostyka niepłodności pierwotnej i wtórnej,
• rozpoznanie wad rozwojowych macicy i jajowodów,
• kontrola drożności jajowodów

! HSG wykonuje się w ciągu pierwszych 12 dni cyklu miesiączkowego, ale po całkowitym ustąpieniu  krwawienia i plamienia. Warunkiem dopuszczenia do zabiegu jest aktualny, prawidłowy wynik badania bakteriologicznego. 

Poddałam się powyższemu badaniu i jeśli chodzi o moje odczucia podczas zabiegu to mogę niewiele powiedzieć, przede wszystkim dlatego, że po otrzymaniu środków znieczulających, jak to się przysłowiowo mówi, urwał mi się film. Pamiętam tylko moment kiedy wchodziłam na fotel i gdy pomagano mi z niego zejść. Nic nie bolało. Po wszystkim musiałam trochę odczekać na łóżku. Ogólnie czułam się dobrze.

Histeroskopia

Na początku parę słów o tym czym jest histeroskopia ze strony bociana, krótki filmik i później parę słów ode mnie.

Histerioskopia jest zabiegiem ginekologicznym stosowanym w rozpoznaniu i terapii niepłodności, poronień oraz nieprawidłowych krwawień dróg rodnych.

Wyróżnia się dwa rodzaje histeroskopii: diagnostyczną oraz operacyjną.

Histeroskopia diagnostyczna

Histeroskopia diagnostyczna wykonywana jest w rozpoznaniu stanów przednowotworowych i nowotworowych oraz innych nieprawidłowości błony śluzowej jamy macicy oraz wnętrza macicy.

Badanie wykonuje się za pomocą histeroskopu diagnostycznego, urządzenia optycznego w kształcie rurki, przez którą za pomocą światłowodu dostarczane jest światło do jamy macicy. Soczewki, w które jest wyposażony histeroskop, pozwalają na precyzyjne zbadanie wnętrza kanału szyjki macicy i jamy macicy. Do aparatu przyłączona jest od zewnątrz kamera.

Zabieg może, ale nie musi, być wykonany w znieczuleniu ogólnym. Lekarz wprowadza histeroskop diagnostyczny przez szyjkę do jamy macicy. Podczas badania do macicy wprowadza się specjalistyczny płyn lub dwutlenek węgla rozszerzający jamę macicy, co umożliwia zbadanie jej wnętrza.

Po badaniu pacjentka musi pozostać w szpitalu przez około 3 godziny, a następnie udaje się do domu. Nie wskazane jest prowadzenie samochodu.

Przygotowanie do zabiegu

Histerioskopię diagnostyczną wykonuje się zazwyczaj w pierwszej połowie cyklu. Konieczne jest posiadanie prawidłowych badań bakteriologicznych (stopień czystości pochwy, posiew z kanału szyjki macicy). Na 6 godzin przed badaniem nie wolno nic jeść, pić, żuć gumy i przyjmować żadnych leków.

Histeroskopia operacyjna

Histeroskopia operacyjna wykonywana jest w leczeniu nieprawidłowości wykrytych podczas histeroskopii diagnostycznej. Zabieg może być wykonany zaraz po histeroskopii diagnostycznej lub w innym terminie, jeśli konieczne są jakieś dodatkowe badania lub przygotowanie pacjentki.

Zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym. Pacjentce zakłada się wenflon, przez który podawane będą konieczne środki w czasie zabiegu.

Zabiegu dokonuje się za pomocą histeroskopu o większej średnicy niż przy histeroskopii diagnostycznej, wyposażonego w kanał, przez który lekarz wykonuje działania mikronarzędziami operacyjnymi. Kiedy konieczne jest usunięcie polipów, mięśniaków, zrostów czy przegród używa się odmiany histeroskopu - resektoskopu.

Po zabiegu pacjentka pozostaje w szpitalu około 3 godzin, a następnie udaje się do domu. Niekiedy konieczne jest pozostanie w szpitalu przez 24 godziny. Nie powinno się prowadzić samochodu.

Przygotowanie do zabiegu

Podobnie jak w histeroskopii diagnostycznej na 6 godzin przed zabiegiem nie wolno nic jeść, pić, żuć gumy ani przyjmować leków. Konieczne jest także posiadanie prawidłowych badań bakteriologicznych.

Powikłania
Powikłania są bardzo rzadkie. Niewielkim ryzykiem obarczone są zabiegi związane z usunięciem dużych mięśniaków lub wad wrodzonych macicy.

Są to:

·                       uszkodzenie szyjki, ściany macicy, perforacja ściany macicy;

·                       zakażenie;

·                       bardzo rzadkie powikłania związane z zastosowaniem płynu rozszerzającego jamę macicy takie jak: przewodnienie, obrzęk płuc, zaburzenia układu krążenia;

·                       uszkodzenia termiczne ściany macicy związane z zastosowaniem elektrokoagulacji;

·                       powikłania anestezjologiczne związane ze znieczuleniem.

To jak ja to widziałam. Zabieg miałam wykonywany w znieczuleniu miejscowym, podano mi go poprzez wenflon. Najpierw zostałam przyjęta na taki jakby oddział chwilowy. Tam musiałam poczekać na swoją kolej, zabrano mnie na salę zabiegową i już. Sam zabieg nie był zbytnio bolesny. Czułam tylko jakby rozpieranie wewnątrz macicy ale było to znośne i do wytrzymania. Po wszystkim musiałam chwilę pozostać. Fakt, niektóre kobiety dłużej dochodziły do siebie, ja praktycznie od razu mogłam wstać z łóżka i iść do domu. Tak w ogóle to miałam obie histeroskopie na raz. Najpierw oglądali – diagnostyczna i w trakcie jej usunęli polip – operacyjna. Wszystko trwało może z 15 minut. Tak mi się przynajmniej wydaje. Jedyne co to występowało po wszystkim pewne krwawienie. Poza tym nic się nie działo.

Jeśli ktoś zastanawia się nad tym badaniem to niech nie myśli. Jeśli coś się dzieje pozwala ono wyjaśnić problemy a jak ich nie ma utwierdzi tylko w przekonaniu, że jest ok.

Zabieg do przeżycia.

Zapowiedź na jutro :)

Oglądałam dzisiaj na TLC program o in vitro. Jedna z par, a konkretnie kobieta, poddała się histeroskopii. Muszę jutro o tym napisać parę słów, gdyż miałam to badanie. Ogólnie mówiąc nie było źle. Ale to jutro wgłębię się bardziej. Teraz już późno. Spać się chce ale szkoda wieczoru :). Pobolewało mnie trochę w jednym boku - brzuch, ale po wieczornych lekach przeszło praktycznie. Ten magnez to będę pod niebiosa wynosiła.

A jeszcze co mnie zadziwiło w dzisiejszym programie o in vitro - podany zarodek może się podzielić. Myślałam, że to się nie zdarza a jednak. No i para miała trojaczki :).

Dzień normalny

Dzisiaj się trochę ruszyłam z domu do miasta, jak dłużej chodziłam to miałam takie wrażenie jakby napięcia i ciągnięcia brzucha. Tak się zastanawiałam nad tym jak się czułam podczas stymulacji i po transferze i po prostu byłam wypluta. Niby chodziłam, chociaż brzuch mnie bolał. Najlepszą była pozycja leżąca bo wówczas najmniej mi wszystko dokuczało. Nie ma co, po transferze leżeć jak najwięcej, mimo że nie każą przez bite 2 tygodnie ale im więcej tym lepiej, przynajmniej dla mnie. 

Dzisiaj koleżanka spytała mnie czy brzuch już mi rośnie J. Mój brzuch zaczął rosnąć jeszcze przed ciążą. Te wszystkie hormony i sterydy jednak robią swoje, zwiększają masę ciała a cellulitu, jaki mam obecnie na udach w życiu nie miałam. Cóż, coś za coś.

PCO Zespół wielotorbielowatych jajników

Poniżej zamieszczę informację o schorzeniu, z którym zmaga się wiele kobiet, mianowicie PCO Zespół wielotorbielowatych jajników. Nie jest to wyrok, bo niejedna kobieta z tym problemem zachodzi w ciążę i rodzi dzieci, trzeba tylko trafić na odpowiedniego lekarza. Cały czas powtarzam i powtarzać będę, że w przypadku problemów z płodnością najlepiej zgłosić się do kliniki leczenia niepłodności. Ale wróćmy do tematu (informacje z Wikipedii).

Zespół wielotorbielowatych jajników (łac. syndroma ovariorum policysticum, ang. polycystic ovary syndrome, PCOS) – zaburzenie endokrynne, który dotyka 10–15% kobiet w okresie reprodukcyjnym. Występuje wśród wszystkich ras i narodowości i jest najczęstszym zaburzeniem hormonalnym u kobiet w wieku rozrodczym, a także najczęstszą przyczyną niepłodności. Objawy oraz stopień ich nasilenia różnią się bardzo pomiędzy kobietami. Przyczyny zespołu są nieznane, ale wiadomo, że insulinooporność (często wtórna do otyłości) jest silnie powiązana z PCOS (wykazuje wysoki stopień korelacji).

PCOS rozwija się, gdy jajniki są stymulowane przez nadmierne ilości męskich hormonów (androgenów), w szczególności testosteronu, oraz przez nadmierne uwalnianie hormonu luteinizującego (LH) albo wysoki poziom insuliny we krwi (hiperinsulinemia) u tych kobiet, których jajniki są czułe na ten bodziec

Objawy i przebieg

Zespół wielotorbielowatych jajników jest chorobą ingerującą w wiele procesów w organizmie. Zmiany stężeń i stosunku różnych hormonów powodują objawy z różnych układów i prowadzą do wielorakich konsekwencji zdrowotnych. Podstawowe, najczęściej występujące zmiany w gospodarce hormonalnej to:

·                    podniesiony poziom męskich hormonów płciowych (androgenów)

·                    podniesiony poziom insuliny i insulinooporność (niekonieczne do postawienia diagnozy)

·                    wyższa wartość stosunku LH do FSH (niekonieczne do postawienia diagnozy)

Powyższe zmiany hormonalne wywołują następujące objawy:

·                    rzadkie, nieregularne lub nieobecne cykle miesiączkowe (oligomenorrhea, amenorrhea). Cykle, które występują, mogą być połączone z masywnymi krwawieniami (należy sprawdzić to u ginekologa, gdyż masywne krwawienia są także wczesnymi oznakami raka endometrium, na którego kobiety z PCOS są bardziej narażone)

·                    niepłodność, wynikająca głównie z braku owulacji

·                    hirsutyzm i czasem maskulinizacja spowodowane podwyższonym poziomem androgenów

·                    centralna otyłość – tkanka tłuszczowa skoncentrowana głównie w dolnej części tułowia

·                    łysienie androgeniczne (męski wzór łysienia)

·                    trądzik, przetłuszczająca się skóra, łojotok

·                    rogowacenie ciemne (ciemne plamki na skórze, od jasnobrązowych po ciemnobrązowe i czarne)

·                    przedłużony czas trwania zespołu napięcia przedmiesiączkowego, wśród objawów występują: wzdęcia, zmiany nastroju, ból w miednicy, bóle pleców.

·                    bezdech senny

·                    chroniczny ból w miednicy, prawdopodobnie z powodu ucisku w miednicy wywołanego przez powiększone jajniki, chociaż rzeczywista przyczyna nie jest znana

Nieprawidłowości stwierdzane w badaniach dodatkowych

·                    liczne torbiele w jajnikach, które w badaniu ultrasonograficznym mogą wyglądać jak sznur pereł

·                    powiększone jajniki >10 cm³ co jest spowodowane licznymi torbielami

·                    wysoki poziom insuliny (hiperinsulinemia)

·                    wysoki poziom testosteronu i androstendionu

·                    stosunek LH do FSH jest większy niż 2, przy badaniu w 3. dniu cyklu

·                    zaburzenia gospodarki lipidowej (hipertriglicerydemia, obniżony poziom cholesterolu HDL)

·                    niski poziom białka wiążącego hormony płciowe (SHBG)

·                    DHEA w normie lub podwyższone maksymalnie o 30%

·                    prolaktyna w normie lub podwyższona maksymalnie o 30%

Ryzyko chorób współistniejących i długoterminowe konsekwencje zdrowotne

Kobiety z PCOS mają większe prawdopodobieństwo wystąpienia:

·                    rozrostu endometrialnego i raka endometrialnego (rak wyścieliska macicy). U kobiet z PCOS, mających rzadkie miesiączki, może dochodzić do nadmiernego rozrostu endometrium z powodu zbyt rzadkiego złuszczania się błony śluzowej macicy. Prawdopodobnie pacjentki są bardziej narażone na raka endometrium również z powodu nadmiaru samego wyścieliska macicy, a także z niedostatku progesteronu dającego w wyniku przedłużoną stymulację komórek macicy estrogenem.

·                    cukrzycy typu II i cukrzycy ciężarnych. Z powodu mniejszej wrażliwości na insulinę i insulinooporności u osób z PCOS zaburzona jest gospodarka cukrowa. Podwyższony poziom cukru, jak i częsta u kobiet z PCOS otyłość, sprzyjają rozwojowi cukrzycy typu drugiego. Chorym zaleca się sprawdzanie przynajmniej raz w roku glikemii (poziomu cukru) na czczo, a osobom z podwyższonym wynikiem - robienie testu tolerancji glukozy.

·                    otyłości

·                    nadciśnienia tętniczego

·                    dyslipidemii

·                    chorób układu sercowo-naczyniowego

Niektóre dane sugerują, że kobiety z PCOS mają większe ryzyko poronienia. Wiele kobiet z PCOS w ogóle ma problemy z zajściem w ciążę, ze względu na nieregularność cykli miesięcznych, rzadko występujące owulacje lub brak owulacji.

Diagnostyka różnicowa

Zanim stwierdzi się PCOS powinno się wykonać badania w kierunku innych przypadków, które wiążą się z nieregularnymi lub nieobecnymi miesiączkami, takie jakwrodzony przerost nadnerczy, zespół Cushinga, hiperprolaktynemia oraz inne przysadkowe czy nadnerczowe zaburzenia.

Leczenie

Leczenie kobiet z zespołem torbielowatych jajników obejmuje łagodzenie objawów i zapobieganie długoterminowym konsekwencjom choroby.

Otyłość

Kobiety z PCOS często są otyłe (BMI>30), co nie tylko jest objawem samym w sobie, ale też sprzyja rozwojowi innych chorób często występujących w PCOS, jak zaburzenia lipidowe, choroby naczyniowe, nadciśnienie i inne. Znaczna utrata wagi przez otyłe kobiety z PCOS często skutkuje spontanicznym powrotem miesiączek i owulacji, a co za tym idzie, płodności. Schudnięcie zmniejsza również poziom insuliny i normalizuje gospodarkę glukozą, przez co zmniejsza ryzyko rozwoju cukrzycy typu II. W związku z tym zmiana stylu życia polegająca na zwiększeniu aktywności fizycznej i zmianie diety pozostaje podstawową terapią w PCOS. Wszystkim kobietom z PCOS, również nieotyłym, zaleca się regularny wysiłek fizyczny (docelowo codziennie 30 minut ćwiczeń powodujących pocenie się) i zbilansowaną, niskokaloryczną dietę, składającą się z regularnych posiłków.

Insulinooporność

Zmniejszenie insulinooporności powodującej utrzymywanie się nadmiernej ilości insuliny we krwi można uzyskać za pomocą niektórych leków hipoglikemizujących, szczególnie metforminy i rosiglitazonu. Badania wykazały, że stosowanie metforminy u pacjentek z PCOS powoduje nieznaczny spadek poziomu androgenów, wspomaga chudnięcie a nawet przywraca jajeczkowanie^[8]. Leczenie metforminą nie jest jednak skuteczne u wszystkich pacjentek - np. osoby z BMI przekraczającym 37 nie reagowały na ten lek. Mimo dowodów na skuteczność metforminy leczenie PCOS nie jest oficjalnym wskazaniem dla podawania doustnych leków przeciwcukrzycowych i mogą być one przepisane tylko przez specjalistę.

Niepłodność

W leczeniu niepłodności kobiet z PCOS poza zmianą stylu życia i metforminą stosuje się lek pobudzający owulację - clomifen. Clomifen stosowany w monoterapii pobudza owulację również u kobiet nie cierpiących na PCOS. Badania wykazują, że w przywracaniu jajeczkowania u pacjentek z wielotorbielowatymi jajnikami clomifen jest tak samo skuteczny jak metformina, jednak jednoczesne leczenie clomifenem i metforminą okazało się skuteczniejsze niż sama metformina.

Kobietom, u których doustne leki nie wywołują oczekiwanych rezultatów, zaleca się operację laparoskopowego usuwania części jajników.

Nowotwory endometrium

Zapobieganie nadmiernemu rozrostowi wyścieliska macicy polega na jego regularnym złuszczaniu przez wywoływanie raz na 1-3 miesięcy krwawienia miesięcznego. Miesiączki takie mogą być wywoływane progesteronem (lub innymi gestagenami) podawanym w drugiej fazie cyklu lub tabletkami antykoncepcyjnymi, najlepiej zawierającymi cyproteron, który ma dodatkowo działanie antyandrogenne. Zaleca się również wykonywanie regularnych badań USG błony śluzowej macicy i ewentualnie zlecanie laboratoryjnego badania wycinków.

Wygląd fizyczny

Nadmierne owłosienie (hirsutyzm), łojotok i trądzik w PCOS można leczyć tabletkami antykoncepcyjnymi zawierającymi cyproteron, który działa antyandrogennie. Poza tym stosuje się metody kosmetyczne; w walce z hirsutyzmem różne metody depilacji, w walce z trądzikiem i tłustą skórą preparaty oczyszczające, peelingi i inne.

Po świętach

Święta, święta i po świętach. Trochę się przemieszczaliśmy i byłam totalnie wymęczona. W sobotę naszło mnie kłucie w lewym boku – brzuch. Napierniczało na maksa od samego rana a ból był silny. Wyczytałam, że takie dolegliwości mogą się zdarzać, jeśli nie ma krwawienia czy plamienia i brzuch nie jest napięty to ok. No dobra ale jak ma wyglądać napięty brzuch? Pojęcia nie mam. Otrzymałam od koleżanek, które przechodziły przez to samo, radę – magnez i powiem, że to cud nie lek. Po zażyciu za jakąś chwilę kłucie osłabło, następnego dnia prawie wcale nie kuło a kolejnego jak ręką odjął. Tak więc bierzcie magnez bo pomaga.

Wczoraj zgadałam się z koleżanką w ciąży i poleciła mi trzy dobre książki. Zamówiłam przez internet.

Objawy ciąży po in vitro – jak poznać, że się udało?

Po dokonanym transferze zastanawiałam się jakie objawy, cokolwiek pojawi się żebym mogła stwierdzić, że się udało? Analizowałam, czytałam, szukałam i tak naprawdę nie było nic. Jedna z informacji głosiła, że 6 – 10 dnia po transferze może pojawić się krwawienie implantacyjne. Więc czekałam. Z jednej strony chciałam, aby się pojawiło ale z drugiej, może lepiej nie bo to mogłoby świadczyć o nie przyjęciu się zarodka. Ostatecznie doszłam do porozumienia z samą sobą, że chyba wolę nie mieć żadnego krwawienia, skoro może a nie musi się pojawić. Ostatecznie ni pojawiło się. Podpytywałam koleżanki, które zaszły w ciążę metodami naturalnymi, jak i przez in vitro. Część z nich miała plamienie implantacyjne inne nie. Nie pozostało nic innego jak tylko czekać. Postanowiłam, że wytrzymam do poniedziałkowej bety  (ok. 2 tygodnie po transferze) ale jednak nie wytrzymaliśmy i w niedzielę rano wykonano test sikany J z wynikiem pozytywnym.

Tak więc reasumując – nie miałam żadnych objawów ciąży.

Jedyne co mi się działo po transferze to było pobolewanie brzucha. Kłucie, ból jakby na okres. Coś takiego można odczytywać jako implantację zarodka ale nie ma reguły, że musi być takie pobolewanie a jak jest to nie koniecznie dobrze. Czyli jak zwykle nie ma żadnych zasad. Rozmawiając z koleżankami po in vitro usłyszałam, że za każdym razem odczuwały inaczej.

Jakie mogą być objawy ciąży ale nie muszą:

Brak miesiączki.

Plamienie implantacyjne – powstaje na skutek zagnieżdżenia się zarodka w macicy, mogą być odczuwalne niewielkie skurcze.

Bóle głowy, nudności, poranne mdłości, obrzęk, wrażliwość i bolesność piersi, rozdrażnienie, osłabienie, zmienność nastrojów, niewielkie podwyższenie temperatury ciała

Objawy ciąży po in vitro są identyczne jak w przypadku ciąży naturalnej a różnica polega na tym, że kobiety po in vitro mają świadomość takiej możliwości, wiedzą kiedy to następuje i baczniej obserwują swój organizm.

Reasumując, nie da się jednoznacznie stwierdzić na podstawie jakiegokolwiek objawu czy jego braku ciąży. Zawsze jest to indywidualną sprawą każdego organizmu.

Nie pomogłam nikomu ale taka jest prawda.

Ja obserwując siebie nie podejrzewałam, że się udało a jednak J.

Co wpływa na płodność?

Wiek

Nie ma znaczenia czy mówimy o kobiecie, czy mężczyźnie. Wraz z upływem lat maleją szanse na poczęcie dziecka i to dotyczy się metod naturalnych, jak i wspomaganych medycyną.

Wraz z wiekiem zarówno komórki jajowe oraz plemniki tracą na swojej jakości. Zmniejsza się ich liczba, wzrasta ryzyko poronień, ciąż zagrożonych czy z wadami urodzeniowymi.

Dane Amerykańskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodczej (ASRM) wskazują, iż kobiety poniżej 30 roku życia mają 20% szans na poczęcie w danym cyklu wynoszą, natomiast to prawdopodobieństwo po 40 roku życia spada już do 5%. Jeśli chodzi o mężczyzn to po 35 roku życia wskaźnik obniża się o 10% a po 45 roku życia o kolejne 20%. Co trzecia para, w której mężczyzna ma pow. 45 lat, boryka się z poronieniem.

Oczywiście należy zwrócić uwagę, że powyższe nie stanowi zasady, ze młodsze pary nie mają problemów z zajściem w ciążę.

Waga

Zarówno nadwaga, jak i niedowaga wpływają negatywnie na zajście w ciążę, dotyczy to ok. 12% problemów. Szczególnie poważnie wygląda sytuacja, gdy problem ten dotyczy obu partnerów.

Kobiety z nadwagą potrzebowały dwa razy więcej czasu na zajście w ciążę niż kobiety z prawidłową wagą a te z niedowagą aż osiem razy.

Niedowaga i nadwaga zwiększają ryzyko poronienia oraz prawdopodobieństw.

Nadwaga mężczyzn wpływa negatywnie na liczbę plemników oraz obniża testosteron.

Sen

Niedobory snu wpływają negatywnie na równowagę hormonalną a tym samym na cykl miesięczny hamując owulację.

Palenie

Palenie zmniejsza szansę zajścia w ciążę o jedną trzecią oraz zwiększa ryzyko poronienia, obniża liczbę plemników, zwalnia ich ruchy.

Kofeina i kawa

Może zmniejszać prawdopodobieństwo zagnieżdżania zarodka, zwiększać ryzyko powstawania skrzepów oraz wystąpienia poronień.

Alkohol

Alkohol wpływa na płodność mężczyzn obniżając jakość spermy, poziom testosteronu oraz libido.

Gorące kąpiele

Wysoka temperatura może zaburzyć rozwój komórki jajowej oraz zarodka.